Στρουμφάκι για μια μέρα...

Για κάποιο περίεργο λόγο, από τότε που ήμουν μικρούλα και έβλεπα τα στρουμφάκια  ξαπλωμένη στο τεράστιο κρεβάτι των γονιών μου, Σάββατο ξημερώματα, είχα μια αδυναμία στον Στριμμένο...

Αργότερα κατάλαβα ότι η αδυναμία που το είχα, οφειλόταν σε πολλά πράγματα! Λάτρευα το σήκωμα του φρυδιού, λάτρευα το σταύρωμα των χεριών, που τώρα εξηγείται από τους ψυχολόγους σαν άμυνα, αλλά για αυτόν σήμαινε " Δεν με νοιάζει κανείς σας". Περισσότερο από όλα όμως λάτρευα που είχε αυτή τη πυγμή της άποψης. Που μπορούσε να τον ενοχλήσει ακόμα και αν η σαλάτα του είχε λάθος πράσινο χρώμα, ακόμα και αν οι φράουλες ήταν πιο γλυκές από ότι έπρεπε...Μου άρεσε, που ότι είχε να πει το έλεγε, χωρίς να βρίσκει δικαιολογίες.... Θα μπορούσα να γίνω ο Στριμμένος για μία μέρα; Άνετα ...και ίσως και για περισσότερο από μία μέρα!!! Αλλά σκέφτομαι πόσο εύκολα οι άνθρωποι δέχονται την αλήθεια πια;;; Εγώ την αγαπάω πάντως.. αν και οι άνθρωποι γενικότερα δυσκολεύονται να την πουν!

Μου τη δίνουν οι αδύναμοι άνθρωποι που δεν λένε αυτό που νιώθουν πραγματικά και βρίσκουν δικαιολογίες με περίσσιες σάλτσες, για να κρύψουν πολλές φορές το αυτονόητο...

Μου τη δίνουν οι άνθρωποι που αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες και βρίσκουν καταφύγιο σε χαρωπές και επιφανειακές καταστάσεις χαράς...

Μου τη δίνουν τα στρώματα νερού γιατί πραγματικά δεν μπορώ να ισορροπήσω όρθια...

Μου τη δίνουν τα βαριά πεπόνια... δεν βοηθάνε σε τίποτα και δεν μπορείς να τα κουβαλήσεις κιόλας! Στο τέλος καταλήγουν μόνα τους και κανείς δεν ασχολείται μαζί τους...

Μου τη δίνει να κάνω το σωστό... το λάθος είναι πιο ενδιαφέρον...

Μου τη δίνουν και άλλα.. αλλά έχω και δουλειές και λέω να σταματήσω εδώ για σήμερα...
Αν μου ξανάρθει κάποια μέρα να το παίξω Στρουμφάκι, θα το βρείτε στο τίτλο .. " Στρουμφάκι για ακόμα μια μέρα"


Καλό μας απόγευμα...

Μεγάλωσα...

Μεγάλωσα και έμαθα.. για να μην παρεξηγηθώ και μου την πείτε, δεν γέρασα, αλλά σίγουρα μεγάλωσα και το κρίνω από το πόσο διαφορετικά κρίνω πια τα πράγματα και πόσο διαφορετικά δικαιολογώ κάποια άλλα...

Έμαθα να διακρίνω τις δικαιολογίες των ανθρώπων.. τις δικαιολογίες που τις χρησιμοποιούν γιατί δεν έχουν το θάρρος της πραγματικής σκέψης...

Έμαθα ότι όταν κάποιος σε ερωτεύεται πραγματικά, δεν βρίσκει κανένα εμπόδιο μπροστά του.. όλα για αυτόν είναι ξεκάθαρα...

Έμαθα ότι λίγοι είναι οι άνθρωποι που μπορείς να έχεις δίπλα σου και που πραγματικά θέλουν το καλό σου...

Έμαθα ότι πρέπει να συγχωρείς τους ανθρώπους που ενώ έχουν κάνει λάθη,φαίνεται με το τρόπο τους ότι αναλαμβάνουν πλήρως την ευθύνη και έχουν μετανιώσει...

Έμαθα ότι κανένα μυστικό δεν μένει κρυφό για πάντα...

Έμαθα ότι αν κάποιος σε πληγώσει πολύ μια φορά, δεν το ξεπερνάς ποτέ...

Έμαθα ότι οι άνθρωποι έχουν γίνει περίεργοι..παράξενοι και ανικανοποίητοι.. 

Έμαθα να διακρίνω πότε αγαπάω πραγματικά και πότε όχι...

Έμαθα να διακρίνω ποιος με αγαπάει πραγματικά και ποιος όχι...

Πόσα έμαθα μέχρι τώρα.. Πόσα ακόμα έχω να μάθω .... ανυπομονώ.. αλλά ας πάω για ύπνο!!

Καληνύχτα μας!