O μουγκός...;;;;

Δεν έτυχε να περάσω σε άλλη πόλη. Έτυχε να περάσω στη Αθήνα, όπου και έμενα από πάντα. Δεν έχω μείνει ποτέ κάπου αλλού, έμεινα μόνο αλλού για λίγες μέρες όταν επισκεπτόμουν φίλες μου που έτυχε να περάσουν εκτός Αθηνών. Για να μην τα πολυλογώ δεν έχω μείνει ποτέ μόνη μου σε ένα άδειο σπίτι, Καλέ όχι για μία μέρα, για πολλές λέμε..τόσες που γίνονται πάρα πολλές.... :ρ

Εδώ και μια βδομάδα λοιπόν, λόγω μιας αλλαγής ξυπνάω μόνη μου, έρχεται το μεσημέρι, μόνη μου, το απόγευμα φεύγω από το σπίτι, γυρνάω το βράδυ, τσουπ άνθρωπος. Δεν με ενοχλεί, όπως λέει και ένας φίλος μου το απολαμβάνω, αλλά σήμερα το πρωί έκανα μια σκέψη, από αυτές τις δικές μου τις περίεργες...

Υπάρχουν σίγουρα άνθρωποι που μένουν μόνοι τους, που δεν έχουν κάποιον να πάρουν τηλέφωνο, που δεν τους αρέσει να βγαίνουν έξω και λέω τώρα εγώ, υπάρχει η πιθανότητα να ξεχάσουν να μιλάνε; Το ξέρω ότι είναι "ότι να ναι" η σκέψη μου, αλλά πραγματικά θα μπορούσε να συμβεί; Ας πούμε ότι είναι υπερβολικό να ξεχάσει, υπάρχει άραγε κάποιο χρονικό όριο που να το περνάς και μετά να αντιμετωπίζεις δυσκολία στην άρθρωση ή στη κατανόηση ή οπουδήποτε αλλού;

Τι σκέφτεται ο άνθρωπος όταν δεν μιλάει σε κανέναν 24 ώρες;;; Αν είναι δυνατόν!
Ναι για μένα λέω..

Καλό μας μεσημέρι!