Ξεχνώ..δεν ξεχνώ..

Σαν άνθρωπος  έχω ελαττώματα και προτερήματα... Αυτό που δεν έχω καταλάβει είναι, γιατί πάντα αυτά που με προβληματίζουν, είναι τα ελαττώματα μου και  γιατί πάντα προσπαθώ να τα διορθώσω;; Και ρωτώ τον εαυτό μου και εσάς αν ξέρετε, μετά από τόσα χρόνια ( 27 τα ρημάδια) δεν θα έπρεπε να τα είχα αποδεχτεί πια; Ίσως είναι λίγα τα χρόνια.. αυτό το λέω μόνη μου και χαίρομαι πάλι μόνη μου.. :ρ

Αυτή τη φορά τα έχω βάλει με τη μνήμη μου.. όχι με τη μνήμη μου, που δεν θυμάται ιστορίες, γιατί αυτό κάποιες φορές με έχει βολέψει (αν κάποιος θέλει να μου ξαναπεί τη ίδια ιστορία, δεν βαριέμαι αφού δεν την θυμάμαι) αλλά με τη μνήμη μου που έχει επικοινωνία με το θυμό μου!!! Και τη ρωτώ.. Είναι δυνατόν να ξεχνάς μετά από 2 μέρες ;;

Σαν άνθρωπος διεκδικώ το κάθε τι που θέλω γύρω μου, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος, δεν αφήνω καμία κουβέντα να πέσει κάτω, ούτε κανένα βλέμμα εδώ που τα λέμε..

Αλλά αυτό με τη μνήμη μου, με εξοργίζει αλλά τι να το κάνεις θα το έχω ξεχάσει και αυτό μεθαύριο.. άτιμη μνήμη!