Του πρωινό συμπέρασμα....

Τον τελευταίο μήνα ξυπνάω νωρίς... λέγεται πρωινή δουλειά! Καιρό είχα να το ζήσω! Όπως και την προηγούμενη φορά έτσι και αυτή  αντί το μυαλό μου να υπολειτουργεί το πρωί, την ώρα της διαδρομής, αυτό προσπαθεί να εξηγήσει τους νόμους της φύσης και όποιων άλλων απλών νόμων, ίσως και ανύπαρκτων, που βλέπει γύρω του.

Κολλημένη στη κίνηση παρατήρησα το εξής.. ανάλογα το λεπτό που θα ξεκινήσω, θα συναντήσω κίνηση σε διαφορετικό σημείο του δρόμου... Και αναρωτιόμουν σήμερα...είναι μια συγκεκριμένη ομαδούλα που κινείται μαζεμένη και ανάλογα το λεπτό την πετυχαίνω και αλλού;; Δεν το έλυσα αλλά με βλέπω να βγάζω στατιστικά...

Έλεγε ο γνωστός συγγραφέας "όταν θέλεις κάτι πολύ, το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει". Σκεφτόμουν, ισχύει και το ανάποδο; Δηλαδή αν δεν θέλεις κάτι πολύ, το σύμπαν συνωμοτεί να μην γίνει; Μα καλά τόσο καλό είναι το σύμπαν, που ότι θέλεις το κάνει;;Να του ζητήσω και άλλα....

Στην προηγούμενη ανάρτηση αναρωτιόμουν αν κάποιος που μένει μόνος του χωρίς κανέναν γύρω του, μπορεί να ξεχάσει να μιλάει. Μια φίλη μου, μου είχε πει τότε : " Δεν έχεις δει τη ταινία ο Ναυαγός; Εκεί έφτιαξε ο άνθρωπος μία κούκλα και μιλούσε, οπότε δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει" . Την είχα δεχτεί την απάντηση της αν και δεν είχα μη κινηματογραφικό παράδειγμα! Μέχρι την προηγούμενη βδομάδα.. Σε ένα από τα φανάρια που καθόμουν πόση ώρα, διότι πέτυχα την ομαδούλα εκεί να με περιμένει, πήρα την απάντηση μου! Ένας κύριος πίνοντας καφέ, στεκόταν μπροστά από μία βιτρίνα και μιλούσε.. στον εαυτό του.! Άκουσα να λέει... "δεν σου πήρα καφέ, έχουμε κρίση". Συμπέρασμα πρωινού: Κανείς δεν μπορεί να σταματήσει έναν άνθρωπο από το να μιλάει... θα τρελαθεί λέμε....

Θα επιστρέψω με νεότερα..!!!
 Καλό μας μεσημέρι!