Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Ο κήπος μου...

Όχι...δεν πρόκειται για κάτι φανταστικό.. δεν είναι κάποια παρομοίωση όπως συνήθως.. θέλω να μιλήσω για τον κήπο μου, το κανονικό μου κήπο, που ευτυχώς διαθέτει το σπίτι μου, με δέντρα και όλα εκείνα τα πράσινα που του αρμόζει για να θεωρείται κήπος.

Τον απολαμβάνω κάθε καλοκαίρι. Έχω γράψει κείμενα εκεί,...ουουου πολλά! (και τούτο εδώ). Για άλλους (για  τον μπαμπά μου) ο κήπος είναι ένα μέρος για φροντίδα. Να ποτίσεις, να φυτέψεις, να σκαλίσεις και όλα τα ρήματα σε ..εις που ταιριάζουν στον κήπο. (Δεν ξέρω και άλλα). Για άλλους πάλι (για τον αδερφό μου) ο κήπος είναι χώρος για πάρτι, χώρος για τρελό στολισμό και ότι μπορεί να σκεφτεί κανείς που εμπεριέχει πολύ κόσμο και δυνατή μουσική, για να περνάνε καλά και να ενοχλούν τους γείτονες. Δύο σε ένα που λένε! (Πόσο κοινότυπο θα πει κάποιος)

Για μένα ο κήπος είναι χώρος ηρεμίας. Που αν θέλω κόσμο, θέλω λίγους και καλούς, που αν θέλω να στολίσω, άντε να βάλω ένα τριαντάφυλλο και ένα λαμπάκι πάνω από εκεί που κάθομαι και αν θέλω να ποτίσω, μόνο την κορομηλιά μου. Τα πολύ απλά δηλαδή, ίσα ίσα για να δώσουν αυτό το κάτι στην ηρεμία μου. Ίσως έχει πολλά πράσινα από αυτά που είπα πριν, ίσως έχει ωραία θέα (επί 9 χρόνια τόσο που την κοιτούσα,την έχω μάθει πολύ καλά), ίσως απλά είναι ο χώρος που με κάνει να νιώθω καλά. Και για να μην του λείψει κανενός, ναι ναι είναι ο μαγικός μου χώρος, μια τεράστια φούσκα( για περισσότερες πληροφορίες editorial chill out τεύχους Ιουνίου-Ιουλίου) που μπαίνω μέσα και ότι και αν συμβαίνει το ξεχνάω.

Καταπληκτικός ο κήπος μου και μόλις η κορομηλιά συνέλθει γιατί είναι αρρωστούλα, θα είναι ακόμα καλύτερος!

Καλό μας βράδυ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου